De zestiende stagedag _27 februari 2024

Hallo poppetje!

Ik was weer vroeg uit de veren. 🪶 

Ondertussen kennen jullie het ochtendritueel van mijn stageschool waarschijnlijk al uit jullie hoofd? 
De vlaggenparade met de volledige school en daarna bidden in de klas.

Vandaag werden eerst de bestellingen van het eten op donderdag opgenomen. Donderdag 29/02 bakken alle leerkrachten iets om geld in te zamelen voor de school. Ze willen weten hoeveel ze exact van alles moeten bakken, dus is het invullen van de lijst essentieel. Het bijhorende geld werd natuurlijk ook opgehaald.

De leerlingen hadden hierna een stillezen repetitie. De tekst in kwestie had ik al eens met hen gelezen gisteren, dus konden ze de vragen eigenlijk al beantwoorden zonder de tekst te lezen.

Na de toets gaf de mentor een les schrijven. Ik maakte mezelf nuttig tijdens deze les door de repetitie al te verbeteren.
De juf was geshockeerd van de snelheid waarmee ik alle toetsen verbeterd had. Ze heeft nog steeds toetsen van vorige week niet verbeterd, dus besloot ik deze ook te corrigeren. 

De juf gaf een les rekenen: blok 1, week 3, les 2. Ik corrigeerde de geschiedenis rep, dus kan ik niet zeggen waarover deze les ging 🫣

Nog een lesje geschiedenis voor de pauze. De leerlingen luisterden naar het verhaal dat de mentor voorlas. Ze gaf extra uitleg waar nodig en dat was het dan. Ik vind het wel gek dat ze hier dan volgende week toets over krijgen, zonder hier verder op te oefenen. De geschiedenislessen gaan ook meestal over de geschiedenis van Suriname. Ik heb tot nu toe nog geen één les gezien, waarvan ik de inhoud kende.

PAUZE

Na de pauze had de mentor toch heel wat te zeggen. Ze nam de tijd om een klasgesprek te voeren over hun gedrag tijdens de pauze. Ze vindt dat de kinderen te luid zijn en te veel zweten. Ze noteerde de namen van de leerlingen die aan het zweten waren en verbood hen om morgen naar buiten te gaan tijdens de pauze. Hier schrok ik toch wel van! 🫨

Wat had ik zin in de les spelling! Terug een lesje dat ik mocht geven. 😁 Voordat ik aan het zinnendictee begon, had ik nog een spelletje voorzien. Ik gaf mondeling de omschrijving bij een themawoord en de leerlingen moesten raden over welk woord ik het had. Wanneer ze dit benoemd hadden, kreeg de klas een punt. Het was de bedoeling dat ze meer punten zouden hebben dan ik. Ik kreeg telkens een punt als zij het woord niet wisten. Het zinnendictee zelf deed ik op dezelfde manier zoals ik het in België doe. Ik lees de zin voor en de leerlingen herhalen deze eerst, alvorens deze te noteren. Terwijl dicteer ik de zin nog eens woord voor woord. De correctie gebeurde klassikaal aan het bord. Ze kijken hun eigen schrift na en dienen dit dan in bij mij. Ik kan deze dan ook nog eens controleren. Deze les is goed gegaan! Het trage schrijftempo neem ik er gewoon bij. 🖊️ 

Als afsluiter van de lesdag zongen we nog wat gekende liedjes. 🎤 

Vere en ik sprongen op onze fiets!

Toen we thuis aankwamen, werd Vere opgebeld door haar zus. Ze ging snel naar binnen om even bij te babbelen. Ik bleef nog wat buiten staan, omdat Henk mij geroepen had. Ik kwam er nu pas achter dat Henk al de hele tijd dacht dat ik Vere was 🤣

Na mijn babbeltje met de huisbaas ging ik mijn ondertussen beroemde -dat wil ik toch geloven- wentelteefjes bakken. 😋

Ik had deze voormiddag een berichtje gekregen van Thelma, onze begeleider van Vives, waarin ze vroeg of ik mijn actieplan wou doorsturen. Ik had hier nog nooit van gehoord, dus nam Vere de tijd om mij eens te tonen wat er precies verwacht wordt van mij.

Daarna was het tijd om eens te bellen met Thelma. We zouden elkaar terugvinden 'in de digitale wereld' 😆
Tijdens dit gesprek is gebleken dat we nog veel te doen hebben. Hier waren we alle vier wel van verschoten.
Ik begreep niet zo goed waar dit vandaan kwam, omdat dit niet gecommuniceerd is met ons. Maar geen tijd om hierover na te denken. Het was tijd voor actie!

Vere en ik belden eerst nog eens naar onze ouders om even te vertellen wat er net gezegd geweest is. Zij stelden ons gerust, omdat we beide toch wel in paniek schoten. 
Het luchtte ook op om dit even aan iemand te kunnen vertellen die niet in de situatie betrokken was.

Vere haar basketploeg speelde, dus besloot ik mee te supporteren met haar. GO TEAM!!! 🏀 
Update: ze zijn gewonnen!! Vere staat zelfs op de overwinningsfoto ;))

Ik begon hierna aan het eten, terwijl Vere de afwas deed. Wat zijn we toch een goed duo! 
We aten samen onze pasta carbonara 😌 en babbelden nog wat over onze dag.

Vere voelde zich niet zo goed, dus kroop ze meteen haar bed in. Ik typte nog een blogpost, want ik loop wat achter. Ook beantwoordde ik nog wat berichten van familie en vrienden.
Alvast sorry voor het late antwoord!! Zoals je leest, heb ik het hier wel druk 😅

Oh nee, een beetje paniek!!! 
Ik kan geen foto's meer uploaden op mijn blog, omdat ik mijn fotolimiet heb bereikt. Ik zal dus moeten overstappen op de betalende versie nu... 😬

Paniekerige groetjes
Pauline