De achtste stagedag _15 februari 2024

15 februari 2024 - Paramaribo, Suriname

Ofa uma/man
(hallo vrouw/man in het Sranantongo --> vandaag geleerd!)

Deze ochtend hadden we het extra moeilijk met het opstaan. Vere heeft minder moeite met opstaan dan ik. Ze kwam mij dan wekken en maakte de grote fout om haar naast mij neer te leggen. Zo bleven we zeker nog een kwartier liggen, totdat we beseften dat het echt tijd was om op te staan!

De vuilniszak zette Vere deze ochtend ook buiten. Ik had de belangrijke taak om alles vast te leggen met foto's. Jammergenoeg kon ik haar dus niet helpen 😉

Na een gehaaste ochtend sprongen we toch om 7 uur nog op de fiets.
Stageplek, we zijn onderweg!

Eenmaal aangekomen kreeg ik te horen dat ik weer de derde klas zou moeten overnemen. Geen probleem natuurlijk, want zo heb ik het het liefst!

Na de vlaggenparade startte de schrijfles. Ik had de twee zinnen al aan het bord geschreven, zodat we er meteen konden invliegen. De eerste zin: "Honden blaffen en hondjes keffen." was de perfecte zin om wat geluiden bij te maken. Zelfs de honden van de buren gaven antwoord! 😆 De tweede zin was: "Altijd opletten in het verkeer!" De leerlingen konden zelf aangeven welke regels ze volgen als voetganger.

Na al dat schrijfwerk gingen we onze vingers bewegen. Handen in de lucht en draaien met die polsen! 💃🕺

Nu onze vingers terug klaar waren om verder te schrijven, begonnen we aan de rekenles. Nu gaf ik dezelfde les die ik 12/02 in de andere klas gegeven had. Ik wist waar de moeilijkheden zaten, dus stemde ik mijn lesgeven hierop af. Ik introduceerde 'de worst' bij het optellen tot 1000.

De leerlingen en ik wisselden daarna nog eens van rol. Ze gaven mij terug wat woordenschat mee in het Sranantongo.
Wat ze mij allemaal leerden? Mi no sabi! (= Ik weet het niet!)

Nog even oefenen op de tafels met tafelkampioen en het stille maalsommen-spel
Ik merk dat de leerlingen deze nog niet goed kennen, vandaar de keuze voor deze spelletjes.

Tijd voor pauze na ons harde werk!
Ik bracht Vere een bezoekje en ontdekte dat ze haar eigen klas gekregen had. Goed bezig, meid!! 🥳

Na het ontspannen gingen we lezen. Dit deden we uiteraard na het bidden. Hier kon ik de sterke en zwakke lezers nog maar eens van elkaar onderscheiden. Het niveau van lezen zou ik zeker niet vergelijken met het niveau van 8- en 9-jarige leerlingen in België. De meeste onder hen lezen nog 'hakkend en plakkend'.

Ook spelling stond nog op de planning: woorden die eindigen op -ig en -lijk. Ik beeldde de emotie uit en de kinderen benoemde deze (droevig, vrolijk ...).
We speelden ook nog galgje met de woorden uit deze les. Deze keer liet ik ook enkele leerlingen naar het bord komen om hun geraden letter zelf te schrijven.

Als afsluiter van de dag stond er nog één oefening rekenen op het programma. Deze oefening ging over het onderwerp: 'gewicht'. Ze kregen een gewicht in gram en moesten deze in zo weinig mogelijk gewichten opschrijven. Hiervoor had ik graag echte gewichten gebruikt en een weegschaal, maar dat materiaal is niet aanwezig op school. Ook gaven ze verschillende manieren weer om te wegen. Als slot gaf ik iedere leerling een kaartje met een gewicht op. Deze had ik gemaakt tijdens de pauze, toen mijn mentor me meldde dat ik deze les moest geven. Ze gingen dan in een rij staan van licht naar zwaar.

Morgen is de klassenleerkracht normaal terug aanwezig, maar dat zeiden ze gisteren ook. Stiekem hoop ik dat ze toch nog een dagje afwezig is 🫣

Tijd om naar osso (= huis) te vertrekken. Fietsen in deze hitte zal ik zeker niet missen morgen, wanneer we de bus nemen!

Deze namiddag hebben we naar Su4You gebeld, omdat we nog steeds geen bevestiging ontvangen hebben voor onze trip dit weekend. Met het telefoontje werden we jammergenoeg niet verder geholpen. 😔
Update: we hebben een appje ontvangen om te melden dat ze morgen nog eens bellen naar de gids.

Daarna belden we nog met onze begeleider van Vives. We zaten nog met enkele vragen en waren tevreden dat deze niet onbeantwoord bleven.

Nog een telefoontje naar mijn ouders en grootouders, voor we aan het eten begonnen. Ik ben toch wel blij om hun gezichten te zien 😚

Nu ga ik alvast de chickennuggets uithalen om te ontdooien 😋

Ook leuk nieuws dat ik vandaag vernam: mijn beste vriendin zal een thesis schrijven over de actuele ontwikkelingen van jeugdwerk en jeugdzorg in Suriname in vergelijking met België!
Ik geef duidelijk een goede invloed 😉

Een leuk vooruitzicht: Lotte en Merel komen morgen aan in Paramaribo! Dit weekend gaan we normaal zeeschildpadden zoeken in Braamspunt, als de gids antwoordt op ons bericht...

Tot tamara (= morgen)!

Rustige groetjes
Pauline

Foto’s

1 Reactie

  1. Jana:
    16 februari 2024
    Zeg me niet dat ik de enige ben die luidop moest lachen met osso. Klinkt echt als onze straattaal!

    Ps Stiekem trots dat ik in de blog sta :)

Jouw reactie