De dertiende stagedag _22 februari 2024

Dag poppetjes 

Wat ben ik opgewekt opgestaan deze ochtend. Het halfuurtje langer slapen deed deugd! 😌
We gingen met de bus deze ochtend, dus moesten we ons niet haasten.🚌

Fioewww... De bus kwam net aangereden toen we de straat nog moesten oversteken. De chauffeur had ons gezien en zwaaide om te laten weten dat hij ging wachten op ons.
We stapten op en bedankten hem!

Toen ik binnenkwam in mijn stageklas keek ik vreemd naar mijn stoel. Ik zag er namelijk een roze briefje aanhangen. Toen ik wat dichter kwam, smeltte mijn hart toch een beetje.💗
De leerlingen hadden een post-it met 'juf Pauline stoel' op de rugleuning van mijn stoel gekleefd. 🥹

Ik groette mijn mentor en zij vertelde me meteen dat ze Vere en ik gisteren met de fiets had gezien. Haar dochter zat ook in de auto, dus ze was blij dat haar dochter ons nu ook eens gezien heeft. Ze omschreef Vere als 'de blanke' en ik als 'de roze' van de twee. 😂 Sommige uitspraken blijf ik hilarisch vinden.

If-Duellicia stapte de klas binnen volledig in padvindersoutfit. Ze vertelde me dat het vandaag de verjaardag was van de man die de groep opgericht had.
Ik vond het wel leuk om eens een andere outfit te zien op de schoolbanken.

Na de vlaggenparade schreven de leerlingen de zin "De beste stuurlui staan aan wal." in hun schrijfschrift. Zo zat het lesje schrijven van vandaag er ook meteen op. De juf gaf ook wat toelichting bij dit spreekwoord.

De godsdienstleerkracht kwam op het goede moment binnen. De mentor stopte onmiddellijk met haar uitleg en liet de leerlingen hun schrijfschrift wegsteken. Als ze nog niet klaar waren met schrijven, moesten ze dat thuis maar afmaken. De meester had het deze les over 'Vasten en de Sabbat'. Ik vind het wel leuk dat hij mij telkens betrekt tijdens de lessen. Vandaag vertelde hij het verhaal van David en Goliath. De leerlingen hadden veel plezier, want de meester had ook een lied voorbereid waarin zij de reus speelden. 

Na het vertrek van de meester bouwden de leerlingen muurtjes van hun schriften. Het was tijd voor de repetitie spelling. Ik liep rond terwijl de juf de woorden dicteerde. De mentor heeft de toets op dezelfde manier afgenomen, zoals ik het in België ook doe. Ze dicteert 5 woorden en daarna herhaalt ze deze woorden, vooraleer door te gaan naar de volgende 5.

De mentor startte voor de speeltijd ook nog met de les rekenen. De leerlingen kregen een recept voor 2 personen en moesten dit dan omzetten naar 6, 8 en 12 personen. Dit gebeurde volledig klassikaal en gestuurd. Ik maakte mezelf nuttig door de toetsen spelling te verbeteren. De juf vond het sterk dat ik geen verbetersleutel nodig had en de schrijfwijze gewoon uit mijn hoofd ken. Ik kreeg ook een beter zicht op het niveau van de leerlingen qua spelling.

Tijdens de pauze kwam het trio 'lievelingetjes' van de mentor bij me zitten. Ze hadden eerst allemaal wat stroop, lekkernijen en popcorn gekocht. Ze babbelden wat met mij. Ik krijg het gevoel dat ze mij vertrouwen en veel opener zijn tegenover mij. Het was super gezellig! Ik heb zelfs wat stroop geproefd 😄 (Ik zou het als zoete grenadine omschrijven.)

Na de pauze was ik toch wel geschrokken door de actie's van de mentor. De juf verzette een leerling omdat deze te veel zweet. Deze leerling zat vlak voor haar bureau en werd helemaal naar achteren verzet. De mentor gaf aan dat ze zweet heel vies vindt en geen zweters in haar buurt wil.

De pagina rekenen werd afgewerkt. Na een tiental minuten stopte de juf haar les opeens. Ze was niet tevreden met het gebabbel tussendoor van de leerlingen. Ze werkten ook niet actief mee en daar kon ze niet mee omgaan. 

Tijd voor mijn les lezen. De mentor meldde me dat ze niet wou dat de leerlingen zelf lazen, maar wilde dat ik ging voorlezen. Ik deed wat de mentor van mij vroeg en speelde daarna nog een spel om te testen hoe goed ze geluisterd hadden.

De laatste les van de lesdag was aardrijkskunde. De leerlingen kregen allemaal een kleurenkopie met de plattegrond van Paramaribo. De juf legde de weg uit en de leerlingen moesten dan benoemen welke belangrijke gebouwen ze zien. Ik stond ervan versteld dat zij die gebouwen uit hun hoofd kennen.

Ik kan met trots melden dat ik ondertussen alle namen van de leerlingen ken. Ik kan ze zelfs herkennen aan hun rug! 😁💪

Genoeg leerstof voor vandaag! Vere en ik schreven ons uit en konden alweer naar huis vertrekken.

We waren onderweg naar de overkant van de straat om de bus te nemen. Er passeerde een bus en de buschauffeur zag ons wandelden. Hij riep naar ons om te vragen of we mee moesten richting de stad. Ik knikte en hij wachtte op ons. Hier kunnen de bussen van België nog iets van leren! 🤣

Ik maakte de wentelteefjes, terwijl Vere haar omkleedde. Daarna aten we samen ons middageten en vertelden we over onze stagedag.
Het lucht echt op om even al je frustraties en bedenkingen te kunnen vertellen aan iemand!

Vere maakte haar klaar voor haar schoonheidsslaapje, terwijl ik de was deed. Ik maakte vandaag 2 hopen: donkere en gekleurde was.
Terwijl ik wachtte op de wasmachine, deed ik ook de afwas en veegde ik het huis. Nadat de eerste was klaar was, wisselde ik deze met de volgende volle wasmand. Ik hing onze kleding op aan het wasrek en belde met mijn oma. 👵 Volgens oma is donderdag onze vaste beldag 😆 Het is toch fijn om op de hoogte te blijven over het reilen en zeilen van het verre België.

Tadaaaa... De schone slaapster verscheen opeens in mijn kamer. Ik rondde mijn telefoongesprek met oma en opa af. Daarna hingen Vere en ik samen nog de gekleurde was op.

Op naar de winkel! We namen de fiets, doordat Henk deze week geen tijd heeft voor onze wekelijkse boodschappen-trip.
We maakten een prioriteiten-lijstje, zodat we zeker alles konden vervoeren naar huis. 

YES! We hielden ons aan ons boodschappenlijstje. De koelkast is terug goed gevuld.

Vanavond staat er varkenskarbonade met appelmoes en rijst op het menu. 🐷

Ik ga jullie ogen nu laten rusten, want mijn blogs zijn toch altijd serieuze boterhammen! 🥪🍞

Ik voelde me echt huismoeder vandaag!
Mama en papa, ik ben klaar om alleen te gaan wonen! 🏠 

Volwassen groetjes
Pauline