De twaalfde stagedag _21 februari 2024

Goedenavond lezers van mijn blog!

Deze ochtend was toch weer één van de moeilijkere ochtenden in verband met het opstaan. Ik was zelfs vroeger uit mijn bed dan Vere! 😮
We merken beide wel dat de vermoeidheid toeslaat…

Maar we geven er een lap op! De fiets op en hop richting de stageschool! 🚲

Deze ochtend stonden er alweer een zin en oefeningen van taal op het bord. De leerlingen gingen dus meteen aan de slag met het overschrijven in hun schrift, wanneer ze binnenkwamen in de klas.

Na de vlaggenparade schreven de leerlingen verder. Bij de schrijfles moesten ze vijfmaal 4 namen schrijven, namelijk Bianca, Daniël, Loetinem en Kathleen. 
De les taal ging over het verschil aangeven tussen tegenwoordige en verleden tijd. Ze penden de zinnen van het bord in hun taalschrift en omcirkelden daarna de werkwoorden.

De juf overliep eerst de oefeningen van taal klassikaal. Ze liet een leerling aan het woord en deze leerling mocht het antwoord dan aan het bord noteren.

De repetitie van rekenen was de mentor vergeten! Het grote moment was aangebroken, de maaltafels worden getoetst!
Ik liep rond om er zeker van te zijn dat ze niet zouden spieken bij elkaar. Mijn mentor kuiste terwijl haar kasten uit, want ze vond dat ze stonken. 😷

De juf hield een klasgesprek over het niveau van de leerlingen in vergelijking met het niveau van haar leerlingen op haar vorige school. Ik verbeterde terwijl de toetsen, zodat ik de juf haar werk thuis wat kan verlichten. Acht van de 26 leerlingen haalden een 20/20, wat ben ik trots! De juf was geschrokken dat ik op 20 minuten tijd alle toetsen verbeterd had.

Rekenen ging vandaag over de digitale tijd. Ik vond het wel gek dat de juf gewoon zegt dat je 12 uur moet optellen voor de namiddag en dat ze de instructie daarbij houdt. Ze maakte de oefeningen samen met de leerlingen. De leerlingen werkten zeer actief mee! Ik vond het wel positief dat ze er een echte klok bijhaalde om de vraagstukken visueel voor te stellen. Ik nam de drie zwakke leerlingen bij mij en begeleidde hen in kleine groep.

Ik merk dat de mentor de leerlingen ook positief bevestigd, wat ik in mijn eerste observatieweek niet gezien had. Ik wil toch geloven dat ik hier een kleine bijdrage aan geleverd heb. ☺️

Voor de speeltijd probeerde de juf zelf ook eens tafelkampioen uit. Ik vind het heel leuk om te zien dat ze dingen van mij overneemt en als positief beschrijft. 
De juf zong ook nog het lied dat ze morgen zou aanleren.

Na de pauze gaf ik het lesje lezen. Nu hadden we wel genoeg boeken voor alle leerlingen ontvangen, dus konden ze allemaal meevlogen. Ik las de tekst eerst voor en stelde ook vragen om te polsen of ze goed gevolgd hadden. Daarna gaf ik nog beurten om dezelfde tekst te lezen. De leerlingen steken al spontaner hun vinger in de lucht om voor te lezen. Het gaat soms wel wat moeilijk, maar moeilijk gaat ook. Ze geven ook zelf aan wanneer ze iets niet kunnen lezen en hulp nodig hebben.

De juf van de mediatheek kwam melden dat de leerlingen van de klas vandaag hun leesboeken moesten indienen. Dit deden ze in groepjes van 4 tegelijk. De andere leerlingen babbelden maar wat met elkaar. Dit vond ik wel vreemd, dus gaf ik nog wat bewegingstussendoortjes.🏃‍♀️🏃‍♂️

Drie op een rij!🥳 Vandaag was er nog een leerling jarig! We zongen samen de gebruikelijke liedjes en Given trakteerde met taart en soft. 
Ik nam hier de klas 5A over, omdat de juf naar het toilet moest.

De leerlingen kregen op het einde van de lesdag nog een preek van de mentor. Ze vindt het niet kunnen dat de leerlingen de klas verlaten om te spuwen (dit is hier normaal), terwijl ze belangrijke informatie verteld. Ook het slechte luistergedrag van vandaag werd aangehaald.

De mentor sloot de dag af met het verhaal van boeddha. Hier wou ze dat de leerlingen een levensles leerden.

Toen we weer naar huis aan het rijden waren, viel me opeens te binnen dat ik het brood uit de diepvries was vergeten halen.😬 De wentelteefjes gingen dus net iets langer duren om klaar te maken. Sorry Vere...

Tijdens onze verdiende rust, belde ik nog even naar mijn ouders. Ik merk dat ik heel moe ben en daardoor emotioneler reageer. 

Om 16 uur kwam Vere al zingend aankloppen op mijn kamerdeur. Papa werd onderbroken midden in zijn zin. Vere had geregeld dat ze kon meetrainen met een basketbalploeg hier in Paramaribo. Om 16:30 kwam de taxi, dus wou ze mij wat opjagen om me klaar te maken. Het telefoongesprek met mijn ouders werd afgerond.

We liepen de sporthal nieuwsgierig binnen. Ik kon zien dat Vere toch wat stress had.

Ik heb de vlog overgenomen, terwijl Vere aan het trainen was.🎥 Ik had dus een zeer belangrijke taak! Een jongen kwam zelfs naar mij om te vragen of ik een Youtuber ben 🤣.

Een grappig weetje: Vere trainde mee met de U14. Met andere woorden: Vere speelde mee met 13- en 14-jarigen.

Onze taxi stond ons om 19:15 al op te wachten. We zwaaiden de kinderen vaarwel en stapten in de auto. Het zweet stond op Vere haar voorhoofd. Ze was helemaal uitgeput! Ik zag dat ze genoten heeft van de training, dus ben ik heel blij voor haar! Ze wil nu iedere week 1 keer langsgaan, maar dat gaan we nog bekijken in onze weekplanning.

Vere sprong meteen in de douche en ik zag dit als teken om kokkin van de avond te worden. Op het menu: tortilla's met gehakt en groentjes! 🥕🫛

Na ons buikje rond gegeten te hebben, hadden we geen zin meer om af te wassen. Ik ben van het principe dat er geen afwas meer mag staan van de vorige dag, maar voor één keer zie ik het door de vingers.🫣 Ik ben heel moe, dus wou ik liever wat vroeger slapen dan de afwas doen.

Nu bekijken Vere en ik samen nog mijn gemaakte vlogs van de training. 

Vermoeide groetjes
Pauline