Het eerste weekend _ zaterdag 10 februari 2024

Ofa!!

Gelukkig Chinees Nieuwjaar! 🧧

Vandaag gingen we lang uitslapen! Opeens waren we wakker om 08:00. We hebben onszelf verplicht om tot 09:00 te blijven liggen.
Daarna hebben we op het gemak ontbeten en een thee gedronken. Dit deden we op het balkon met prachtig uitzicht over de tuin. Dit zijn rustige momenten waar we elkaar beter leren kennen. Eigenlijk is het vreemd om te beseffen dat wij elkaar totaal niet kennen!

Vandaag namen Lotte en Merel ons mee op rondleiding door de tuin. Hier vertelden ze meer over de verschillende fruitsoorten en wat we precies mochten plukken.
's Middags aten we bacoves (bananen) en sinaasappels uit de tuin.

In de namiddag was het spelletjes-namiddag. Merel liet ons kennis maken met het spel 'exploding kittens'. We hebben zeer goed en vooral veel gelachen! 😆

We wouden nog wat boodschappen doen voor het avondeten, maar vergaten even dat het een feestdag is. De winkel was gesloten, maar we zetten onze zoektocht verder met goede moed! Terwijl we verder wandelden, kwamen we een man tegen die zelfgekweekt fruit verkocht langs de weg. Daar proefden we Rangoetang, wat lijkt op lychee. Dit kochten we dan ook meteen! Het vers fruit hier is verrukkelijk! De winkel iets verder in de straat was wel open, wat hadden we geluk! 🍀 

Daarna genoten we nog wat van de zon, op het bankje dat uitkeek op de weg. Opeens wandelden de buren onze kant op. Zij hadden nog een halve watermeloen en 5 loempia's over van hun feestmaal. Deze restjes schonken ze dan aan ons. Nadien babbelden we nog wat en gaven ze mij raad over wat ik moet doen met mijn vele muggenbeten.

De avond viel, dus besloten we te koken. We sloten de dag af met nog een kennismakingsspel. 😌

Terwijl we ons aan het klaarmaken maken voor bed, verschoot ik me een ongeluk! Ik hoorde Lotte gillen en toen ik mij omdraaide zag ik een vleermuis boven mijn hoofd vliegen. Er zat ook een kikker aan het raam. 

Ik ben toch wel blij dat dit mijn laatste nacht hier is. Morgen keren Vere en ik terug naar ons huisje in Paramaribo, waar ik heel dankbaar voor ben. Ik ben ook opgelucht voor Lotte en Merel dat zij verhuizen naar een betere verblijfplaats.

Opgeluchte groetjes
Pauline