Het tweede weekend _18 februari 2024

Dag lieverds

Wat was ik blij dat ik lekker kon uitslapen, na onze drukke dag van gisteren! Om 10:32 rolden we ons bed uit, want de nood aan slaap was enorm!

Toen ik opstond, voelde ik me niet zo goed. De eerste Imodium van dit buitenlands avontuur is een feit!
Ik denk dat het Surinaams eten van gisteren me misvallen is, vooral omdat het de eerste keer was. 

Wat begonnen we onze dag gezond, met watermeloen als ontbijt! 🍉

Hierna reden Lotte, Merel en ik samen naar de winkel. Vere kon niet mee, doordat de banden van de vierde fiets plat stonden. Ze had er ook geen probleem mee, aangezien ze ondertussen aan haar lesvoorbereidingen kon werken. Merel en Lotte keken er alvast naar uit om eens andere dingen te kunnen eten, dan uit hun plaatselijke Chinese supermarkt te Groningen. Wat heb ik lang moeten wachten op hen! Ik toonde hen de winkel en vertelde waar ze wat konden terugvinden. Ik ging al afrekenen voor onze boodschappen (van Vere en ik) en de anderen gingen 'nog één iets' halen. Een kwartier later stond ik nog voor de winkel te wachten op hen.

Toen we terugkwamen, aten we witte puntjes als middageten.

Geen tijd te verliezen! Nog snel onze rugzak maken en we konden vertrekken.

We stonden al een halfuur te wachten op een bus, toen we tot de realisatie kwamen dat het zondag is vandaag. We belden Henk, onze huisbaas, op en vroegen hem of er vandaag wel bussen reden. Hij meldde ons van niet. We stonden dus al 30 minuten te wachten voor saus (uitspraak van Vere).

Henk regelde voor ons een taxi die ons naar Leonsberg zou voeren. We maakten dan meteen ook afspraken met de taxichauffeur dat hij onze vaste taxi-man zou worden. Met zijn persoonlijke gsm-nummer in de hand zijn we al veel geruster! 😌

Vandaag maakten we alweer een korjaaltocht, maar deze keer om dolfijnen te spotten 🐬 Ik voelde me nog steeds niet zo lekker, maar ik wou wel dolfijnen zien! Na een rondtocht van 2 uur gingen we aan land bij de plantage "rust en werk". Wat was ik blij om het vasteland te zien! Ik moest super dringend naar het toilet en liet dit de gids ook weten. De gids regelde dat ik naar de wc kon gaan in de supermarkt daar, maar dat ik hiervoor wel 10 SRD moest betalen. Het was de 10 SRD zeker waard! Ik voelde me al stukken beter en zette de wandeling vol goede moed verder. De gids gaf uitleg bij de wandeling op de plantage. Opeens zagen we een aapje in de boom en zelfs een kaaiman! 🐊 Volgens de gids was het een kaaivrouw 😂 Daarna was het alweer tijd om terug naar de boot te keren. Op naar Leonsberg!

Eenmaal terug aangekomen, vroegen we onze gids waar we de bus konden halen of een taxi konden nemen. Hij bood ons een lift aan naar de stad, de palmentuin meer bepaald. De hele weg lang babbelden we en swingden we op de muziek.💃 We bedankten hem voor de rit en gaven hem een centje voor de moeite.

We bezochten de palmentuin. Het was wel al donker, waardoor ik geen mooie foto's kon nemen. 🥲 We wandelden ook langs WAKA PASI. Dit zijn kleine kraampjes die langs de palmentuin staan. Souvenirtjes, eten, cocktails... waren hier te vinden. We wouden eigenlijk vanavond gaan om naar de salsa-dansers te gaan kijken. Jammergenoeg zagen we maar één koppel dansen.

Na onze korte wandeling kregen we alweer een hongertje. Lotte en ik namen plaats aan een bankje, terwijl Vere en Merel de belangrijke taak kregen om ons te verrassen met het avondeten. Ze regelden twee grote pizza's: één met peperoni en één met kip 🐔

Nadat we onze buikjes rond gegeten hadden, begon de tweede zoektocht van vandaag: een taxi vinden naar huis. Wat hebben we geklungeld! Het was veel moeilijker dan je denkt!
Ik ben de enige van ons vier die nog wat belminuten over heeft, dus moesten we vrijwel meteen het juiste taxi-bedrijf aan de lijn hebben.

Na wat rondbellen, vonden we een vrije taxi. Ruïs was onze taxi-chauffeur van dienst. Wat hebben we gelachen met zijn gekke uitspraken! Ik had de hele rit de slappe lach 🤣 Hij vindt ons veel mooiere meiden dan die kaaskoppen. Zijn woorden, niet de mijne! 
Ook hier maakten we weer afspraken met Ruïs, zodat hij onze vaste taxi-chauffeur zou worden. 

Toen we thuis aankwamen, was ik doodmoe. Ik maakte me klaar voor bed, terwijl Merel en Lotte hun koffers maakten. Ik besloot snel onder de wol te kruipen met een dafalgan.

Hopelijk voel ik me morgen al stukken beter!

Misselijke groetjes
Pauline